جوابتون رو در حدیثی از معصوم نقل می کنم 

امام باقر (ع) نقل شده است که فرمود: «هرگاه خداوند متعال بر آن شود تا بنده اي را گرامي دارد و آن بنده گناهي کرده باشد .او را به بيماري مبتلا گرداند، اگر چنين نکرد، به فقر و نيازمندي دچارش سازد و اگر اين را هم نکرد، هنگام جان کندن بر اوسخت گيرد.

اما چون بخواهد بنده اي را خوار و بي مقدار سازد و او کار نيکي نزد خدا داشته باشد، تن سالم به او دهد، اگر چنين نکرد، زندگيش را فراخ و مرفه گرداند و اگر اين را هم نکرد، مرگ را بر او آسان سازد.»